Weekje in de wolken

Als je me zoekt, ik ben in de wolken. Dat stond op het schriftje waarin ik mijn dagboek over de reis in Curaçao bijhield een aantal jaar geleden. En dat kwam in me op toen ik probeerde een titel te verzinnen voor de afgelopen week. Ik was in de wolken. Eindelijk kon ik Thomas verwelkomen in wat inmiddels al een beetje voelde als ‘mijn’ stad. Hier had ik lang op gewacht, dagenlang plannen maken en bedenken wat ik absoluut moest laten zien en wat we zouden doen. Uiteindelijk is de hele planning overboord gegooid en hebben we vooral gedaan waar we zin in hebben. Echter, een ding stond al vast voordat Thomas arriveerde: Een bezoek aan de dierentuin! Ik ben gek op dierentuinen, en voor ons samen is het ook een traditie dat we op vakantie samen naar de dierentuin gaan, al vanaf onze allereerste vakantie samen, in Wroclaw, nu bijna 4 jaar geleden. Het zonnetje scheen en het was een prachtige dag. We hebben zebra’s, giraffen, tijgers, leeuwen, beren, apen, Afrikaanse wilde honden en een eenzame olifant gezien. Maar de absolute hit van de dag waren toch wel de bavianen op hun eiland. Terwijl wij van een appel aan het genieten waren op een bankje met uitzicht op bavianeneiland leek het alsof tegenover ons de generale repetitie van de eindejaarsmusical was begonnen. Waar de bavianen eerder een beetje stilletjes op een tak voor zich uit staarden, gingen ze nu helemaal los. De gekste kreten klonken door het hele park, hoe harder hoe beter leek de leus. En slingerend van tak naar tak haalden ze de mooiste capriolen uit.

Zondag zijn we naar het strand gegaan, Ostia Lido. Dat is makkelijk te bereiken met een directe treinverbinding vanaf het metrostation bij mijn huis, met een half uurtje sta je met je blote voetjes in het water. Daar was het mij helaas nog net ietsje te koud voor. Met een dikke sjaal om en de zonnebril op hebben we een heerlijke strandwandeling gemaakt, waar ik uiteraard wat mooie schelpen heb geraapt die nu op mijn nachtkastje prijken. De dag werd afgesloten met een ijsje aan de boulevard, op en top genieten! Nu moet toch worden opgemerkt dat dit het enige ijsje was waarvoor we geen vooronderzoek hebben gedaan. We hadden onszelf tot doel gesteld elke dag een ijsje te eten op een andere plek, bij een ijssalon die bekend staat als ‘een van de beste’, zo niet ‘de beste’ van Rome. Het internet werd afgestruind, de reisgidsjes doorgepluisd, en we kwamen opmerkelijk vaak dezelfde namen tegen. Hiervan hebben we dus een aantal uitgekozen om met een bezoekje te vereren. Aan het einde van deze zes maanden wil ik natuurlijk wel een goed gefundeerd advies kunnen geven over waar je het lekkerste ijsje van Rome kunt scoren. We hebben heerlijke en bijzondere smaken uitgeprobeerd, maar ik denk dat ik nog iets meer moet proeven om een duidelijke winnaar aan te kunnen wijzen. Daarover dus later meer! Een ander culinair hoogtepunt van de week was mijn eerste zelfgemaakte verse pasta! Met de youtube instructies op de keukentafel kon er immers niks misgaan? Goed, de pasta was zeker iets te dik, maar voor een eerste keer én zonder pastamachine, was ik tevreden. Bij de pasta hebben we de makkelijkste saus ooit geserveerd, een romeinse klassieker: Cacio e pepe. Oftewel: Pecorino Romana kaas en vers gemalen zwarte peper. Dat zijn de enige twee ingrediënten, gemengd met het kookvocht van de pasta. Supermakkelijk dus, en heel erg lekker!

Het eind van de week werd afgesloten met een aperitivo, een geweldige Italiaanse uitvinding waarbij je voor de prijs van je drankje geniet van een buffet dat is uitgestald op de bar. Zo kun je dus veel verschillende dingen uitproberen en lekker lang tafelen voor weinig geld. Dit was een kleine samenvatting van onze week, al zijn er veel dingen weggelaten. Natuurlijk hebben we het Colosseum, de Trevifontein, het Sint-Pieterplein de Spaanse trappen gezien, maar aan het eind van de week zijn dat niet de meest memorabele momenten. Ik kijk terug naar een week in de wolken, vanwege de kleine momentjes waarin we van elkaar en de stad hebben genoten.